David i Goliat

W parku, jakie niecodzienne spotkanie. Małe pieski, Bariego nie lubią, niektóre wprost nienawidzą, tak szczekają zawziecie, że aż się krztuszą, Bari znosi to obojętnie, ale czasami wkurza się, najgorzej gdy mniejszy piesek jest bez smyczy i biegnie za moim, bez przerwy jazgocąc, boję się wtedy ,ze jak Bari pacnie szczekadło łapą, to krzywdę 

zrobi. Ale spotkane w parku maleństwo, prawdziwy drobiazg, do małej torebki dałby się upchać, do Bariego podchodził z onieśmieleniem, nie bał się i obskakiwał go z wszystkich stron, belgijski gryfonik, o ile nazwę dobrze pamiętam, słodziak i całkiem dorosły pies.

Na koniec spaceru Bari zawsze się wyturla, jeżeli w trawie to pół biedy, ale lubi piach, ziemię, liście. Potem opeer dostaję, że pies wraca brudny. Jakbym była w stanie temu zapobiec. To jest i tak myszka Miki w porównaniu z sytuacją, gdy kiedyś wybrałam się z nim nad Wisłę, spuszczam go wówczas ze smyczy, nie zuwazyłam że na jednej z łąk było  pastwisko a na nim mnóstwo krowich placków. Psisko wytarzało się w gównie dokumentnie. To była pózna jesien, rano temp. niemal zerowe, próbowałam go trochę umyć w Wiśle, ale co można zrobić dwiema papierowymi chusteczkami ? W efekcie byłam i  ja cała w odchodach i na dodatek  mokra, przemarznięta. Miałam wrażenie, że smród czuć od nas na kilometr. Jak wróciłam do domu to się rozpłakałam. Wówczas jeszcze paniusia, w kostiumikach i dopasowanych sukienkach, mokra i powalana gównem dwa kilometry od domu. Myslałam, że umrę ze wstydu.

Przemiłe komentatorki, niewątpliwie chcąc mi sprawić przyjemność piszą, żem dobra ogrodniczka, co mnie kąsa, bo buu bez mi nie kwitnie ! Jak tylko sprawiłam sobie działkę, moje pierwsze nasadzenia, to kalina, jaśmin i bez, zapachy dzieciństwa. Kalina zakwitła nieomal od razu, jaśmin w ubiegłym roku coś żarło, ale wygląda na to, że w tym niedługo będę cieszyć się słodkim zapachem. A bez, mam trzy krzaki i zero  kwiata. Czuję się dotknięta i urażona no bo jak to tak ? Te Krzaki mam od swojej byłej już przyjaciółki, po co będziesz kupować ? Mam w siedlisku tyle pięknego bzu wezmiesz sobie, ile będziesz chciała. Dla mnie był to średnio opłacalny interes, siedlisko oddalone ze 150 km, ale E chciała coś zawieżć, albo coś przywiezć. Ok. pojechałyśmy, nakopałam się tam jak głupia, bo te krzewy wielkie, zarośnięte, no i masz, rosną, ale gdzie kwiaty ? Jeżeli w przyszłym roku nie postarają się bardziej to je wykopię, jak daję słowo. Jako same krzaki wielkiej urody nie posiadają, wywalę je i już.    Wędrówki sobotnie przełożono na niedzielę, rocznica rajdu granicznego, prowadzona historyczną granicą między Rosją a Prusami, jak wstanę rano to pójdę. Dzisiaj natomiast pojechałam odkrytą niedawno scieżką rowerową, w okolice, w których nie byłam nigdy wcześniej. Kręci mnie i to bardzo(każdy ma swoje podniety), kiedy jadę pierwszy raz, nie wiedząc co będzie za zakrętem. Pomimo wiatru i deszczyku podobało mi się widziałam bażanty i sarenkę, a po drugiej stronie pola, najpierw myślałam ,ze bociany lażą , ale inne pióra miały i większe gabaryty, na moje widziałam żurawie, aczkolwiek gdyby się odezwały miałabym pewność ,a tak tylko przypuszczenie. Piękny dzień i jakie fajne górki. Jak wjeżdżałam sapiąc z wysiłku, rozpinałam kurtkę, zjeżdżając w szalonym pędzie, na dole zakładałam rękawiczki :)